Αμερικανική Πρωτοπορία Ένας αιώνας πειραματικών καλλιτεχνικών κινημάτων

II. Πειραματική Έργο τέχνης στις Αμερική

III. Η Αναγέννηση του Χάρλεμ

IV. Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός

V. Pop Art

VI. Μινιμαλισμός

VII. Κυματίζω

VIII. Performance Art

IX. Εννοιολογική Έργο τέχνης

Γνωστές Ερωτήσεις

Λειτουργία	Περίγραμμα
Πρωτοπορία	Ένας χρονική περίοδος που συνηθίζω για να έχετε κατά νου να περιγράψει την έργο τέχνης που είναι πειραματική και αιχμή του δόρατος, που αδιάκοπα είναι διαθέσιμο σε ρήξη με τις παραδοσιακές ποικιλίες και συμβάσεις.
Πειραματική έργο τέχνης	Έργο τέχνης που δημιουργείται μέσα σε μέσω πειραματισμούς με πληροφορίες υφάσματα, τρόποι και φόρμες.
Αμερικανική έργο τέχνης	Έργο τέχνης που δημιουργείται μέσω Αμερικανούς καλλιτέχνες ή που ενθαρρύνεται μέσω την αμερικανική κουλτούρα.
Εικαστικές τέχνες	Οι ανθρωπιστικές επιστήμες που ασχολούνται με τη παράγοντας εικαστικών εικόνων, παρόμοιο με η απεικονίζω, η γλυπτική και η φωτογραφία.
Νεωτερισμός	Ένα κίνημα ανατρέχοντας έργο τέχνης, τη λογοτεχνία και την δομή που ξεκίνησε στα χρεώσεις του 19ου αιώνα και συνεχίστηκε στον 20ο αιώνα. Ο μοντερνισμός χαρακτηρισμένος μέσω την αξεσουάρ που παρέχει στον πειραματισμό, την καινοτομία και την κατάργηση.

II. Πειραματική Έργο τέχνης στις Αμερική

Η πειραματική έργο τέχνης στις Αμερική φαινόταν στις κανόνες του 20ου αιώνα ως απόκριση ανατρέχοντας παραδοσιακή έργο τέχνης της εποχής. Οι καλλιτέχνες προσπάθησαν να έχετε κατά νου να δημιουργήσουν νέες ποικιλίες έκφρασης που να έχετε κατά νου να έχουν συμβατότητα μέγιστο με τον πρόσφατο κόσμο. Πειραματίστηκαν με αλλιώς υφάσματα, τρόποι και κομψότητα και αδιάκοπα αμφισβητούσαν τις συμβάσεις της τέχνης.

Ένα από τα ζωτικά πιο αισθητά κινήματα πειραματικής τέχνης στις Αμερική περιέχουν:

• Ντανταϊσμός
• Σουρεαλισμός
• Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός
• Pop Art
• Μινιμαλισμός
• Fluxus
• Performance Art
• Εννοιολογική Έργο τέχνης

Τα περισσότερα από αυτά τα κινήματα χαρακτηρίζονταν μέσω τον πειραματισμό τους και την προθυμία τους να έχετε κατά νου να ξεπεράσουν τα όρια της τέχνης. Ότι είχαν βαθύ αντίκτυπο ανατρέχοντας επέκταση της τέχνης στις Αμερική και πέρα ​​μέσω αυτήν, και συνεχίζουν να έχετε κατά νου να επηρεάζουν τους καλλιτέχνες αυτή τη στιγμή.

III. Η Αναγέννηση του Χάρλεμ

Η Αναγέννηση του Χάρλεμ έγινε μια μήκος πολιτιστικής και καλλιτεχνικής άνθησης ανατρέχοντας αφροαμερικανική γειτονιά της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1920. Γίνεται μια τεχνολογία μεγάλης δημιουργικότητας και πειραματισμού, καθώς Αφροαμερικανοί καλλιτέχνες εξερεύνησαν νέες ποικιλίες έκφρασης στη λογοτεχνία, τη κομμάτι, το χορό και την εικαστική έργο τέχνης.

Η Αναγέννηση του Χάρλεμ ηγήθηκε μέσω ένα κοπάδι ποιητών, συγγραφέων και καλλιτεχνών που έχουν γίνει γνωστοί ως «Παιδιά Νέγροι». Αυτοί οι συγγραφείς και οι καλλιτέχνες απέρριψαν τις στερεότυπες πλάνα των Αφροαμερικανών που ότι είχαν διαιωνιστεί μέσω την κοινωνία των λευκών, και αντ’ αυτού προσπάθησαν να έχετε κατά νου να δημιουργήσουν μια πιο θετική και ρεαλιστική απεικόνιση της μαύρης ζωής.

Η Αναγέννηση του Χάρλεμ έγινε μια τεχνολογία μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών για τους Αφροαμερικανούς. Το κόστος του Πρώτου Κόσμου Πολέμου είχε οδηγήσει σε 1 κύμα μετανάστευσης μέσω το Νότο στον Βορρά και οι Αφροαμερικανοί διεκδικούσαν ολοένα και μέγιστο τα δικαιώματά τους ως εκλογικό σώμα. Η Αναγέννηση του Χάρλεμ έγινε μια κατοπτρική εικόνα αυτής της νέας αίσθησης αισιοδοξίας και δυνατότητας και βοήθησε να έχετε κατά νου να εμπνεύσει μια εποχή Αφροαμερικανών καλλιτεχνών και διανοουμένων.

Μερικές μέσω τις πιο διάσημες ποικιλίες της Αναγέννησης του Χάρλεμ περιέχουν τους Λάνγκστον Χιουζ, Ζόρα Νιλ Χάρστον, Τζέιμς Ουέλντον Τζόνσον, Ντιουκ Έλινγκτον και Άαρον Ντάγκλας. Το καθήκον τους βοήθησε στη δημιουργία μιας νέας κατανόησης της αφροαμερικανικής κουλτούρας και ταυτότητας και είχε διαρκή αντίκτυπο ανατρέχοντας αμερικανική έργο τέχνης και λογοτεχνία.

IV. Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός

Ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός έγινε κρίσιμο κίνημα τέχνης που φαινόταν στις Αμερική τη δεκαετία του 1940. Χαρακτηρισμένος μέσω την εστίασή του στις εκφραστικές ιδιότητες της βαφής και την κατάργηση των παραδοσιακών δυτικών είδη τέχνης. Οι αφηρημένοι εξπρεσιονιστές ζωγράφοι χρησιμοποίησαν μια μεγάλη γκάμα τεχνικών, προσθήκη του σταξίματος, του πιτσιλίσματος και της έκχυσης μπογιάς στον καμβά, για να έχετε κατά νου να δημιουργήσουν πρωτοβουλίες που αδιάκοπα χαρακτηρίζονταν μέσω τον αυθορμητισμό και τον δυναμισμό τους.

Οι κορυφαίες φυσιογνωμίες του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού έγινε οι Τζάκσον Πόλοκ, Γουίλεμ ντε Κούνινγκ, Μαρκ Ρόθκο και Φραντς Κλάιν. Το κίνημα είχε βαθύ αντίκτυπο ανατρέχοντας επέκταση της μοντέρνας τέχνης και η επηρεάζω του θα πρέπει να έχετε κατά νου να φανεί στο πίνακες ζωγραφικής των επόμενων καλλιτεχνών παρόμοιο με ο Jasper Johns, ο Robert Rauschenberg και ο Andy Warhol.

V. Pop Art

Η ποπ αρτ αυτό μπορεί να είναι ένα κίνημα που φαινόταν στις Αμερική τις πολύς καιρός του 1950 και του 1960. Χαρακτηρισμένος μέσω τη οδήγηση εικόνων λαϊκής κουλτούρας, παρόμοιο με η προώθηση, τα κινούμενα σχέδια και η τηλεόραση, και η κατάργηση των παραδοσιακών καλλιτεχνικών αξιών παρόμοιο με το θαύμα και η πρωτοτυπία. Οι καλλιτέχνες του πατέρα αρτ αδιάκοπα οικειοποιήθηκαν πλάνα μέσω τα μέσα σε μαζικής ενημέρωσης και τις χρησιμοποιούσαν στη δουλειά τους με έξω αλλοίωση. Πειραματίστηκαν επιπλέον με πληροφορίες υφάσματα και μέθοδοι, παρόμοιο με μεταξοτυπία και κολάζ.

Η ποπ αρτ έγινε μια απόκριση ενάντια στο κυρίαρχο κίνημα του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού, το οποίο κοίταξε υπερβολικά ελιτίστικο και πλούσιος. Οι καλλιτέχνες του πατέρα ήθελαν να έχετε κατά νου να δημιουργήσουν έργο τέχνης που να έχετε κατά νου να είναι προσιτή σε ένα πολύ ευρύτερο κοινό-στόχος και που να έχετε κατά νου να αντικατοπτρίζει τη σύγχρονη θεαματική. Ενδιαφέρονταν επιπλέον να έχετε κατά νου να εξερευνήσουν τη ραντεβού μεταξύ τέχνης και μαζικής κουλτούρας.

Μερικές μέσω τις βασικές προσωπικότητες του κινήματος του πατέρα αρτ περιέχουν τους Andy Warhol, Roy Lichtenstein, Claes Oldenburg και Jasper Johns. Η ποπ αρτ είχε σημαντικό αντίκτυπο ανατρέχοντας επέκταση της σύγχρονης τέχνης και η επηρεάζω της εξακολουθεί να έχετε κατά νου να κάπως νιώθω στο πίνακες ζωγραφικής πολλών σύγχρονων καλλιτεχνών.

II. Πειραματική Έργο τέχνης στις Αμερική

Η πειραματική έργο τέχνης στις Αμερική φαινόταν στις κανόνες του 20ου αιώνα ως απόκριση ανατρέχοντας παραδοσιακή ακαδημαϊκή έργο τέχνης της εποχής. Καλλιτέχνες παρόμοιο με ο Marcel Duchamp, ο Man Ray και ο Francis Picabia απέρριψαν τις συμβάσεις της ζωγραφικής και της γλυπτικής, δημιουργώντας πρωτοβουλίες που έχουν υπάρξει αδιάκοπα προκλητικά και προκλητικά. Αυτοί οι καλλιτέχνες έγινε ένα μέρος του διεθνούς avant-garde κινήματος, το οποίο περιλάμβανε επιπλέον τον Ντανταϊσμό και τον Σουρεαλισμό.

Στις Αμερική, η πειραματική έργο τέχνης επηρεάστηκε επιπλέον μέσω την Αναγέννηση του Χάρλεμ, ένα κίνημα που γιόρταζε την αφροαμερικανική κουλτούρα και ιστορικό παρελθόν. Καλλιτέχνες παρόμοιο με ο Jacob Lawrence και η Romare Bearden δημιούργησαν φόρουμ και γλυπτά που απεικόνιζαν την αφροαμερικανική απόλαυση.

Στις πολύς καιρός του 1940 και του 1950, ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός φαινόταν ως η κυρίαρχη τύπος πειραματικής τέχνης στις Αμερική. Οι αφηρημένοι εξπρεσιονιστές παρόμοιο με ο Jackson Pollock, ο Willem de Kooning και ο Mark Rothko δημιούργησαν φόρουμ που χαρακτηρίζονταν μέσω τον αυθορμητισμό και τη συναισθηματική τους βάθος.

Στη δεκαετία του 1960, η ποπ αρτ φαινόταν ως απόκριση στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό. Καλλιτέχνες του πατέρα παρόμοιο με ο Andy Warhol, ο Roy Lichtenstein και ο Claes Oldenburg δημιούργησαν φόρουμ και γλυπτά που απεικόνιζαν πλάνα και κομμάτια του λαϊκού πολιτισμού.

Στη δεκαετία του 1970, η μινιμαλιστική έργο τέχνης φαινόταν ως απόκριση τόσο στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό όσο και ανατρέχοντας ποπ αρτ. Μινιμαλιστές καλλιτέχνες παρόμοιο με ο Donald Judd, η Agnes Martin και ο Robert Morris δημιούργησαν πρωτοβουλίες που χαρακτηρίζονταν μέσω την απλότητα και τη λιτότητά τους.

Στις πολύς καιρός του 1980 και του 1990, η πειραματική έργο τέχνης μείνε έτσι να έχετε κατά νου να εξελίσσεται, με πληροφορίες κινήματα παρόμοιο με το fluxus, η performance art και η εννοιολογική έργο τέχνης να έχετε κατά νου να αναδύονται. Εκείνα τα κινήματα αμφισβήτησαν τις παραδοσιακές ιδέες της τέχνης και διερεύνησαν νέους τρόπους δημιουργίας και παρουσίασης της τέχνης.

Αυτήν την εποχή, η πειραματική έργο τέχνης εξακολουθεί να έχετε κατά νου να αυτό μπορεί να είναι ένα ζωντανό και εξελισσόμενο κουτί. Οι καλλιτέχνες συνεχίζουν να έχετε κατά νου να ξεπερνούν τα όρια αυτού που θεωρείται ως έργο τέχνης, δημιουργώντας πρωτοβουλίες που είναι αδιάκοπα προκλητικά και προκλητικά.

VII. Κυματίζω

Το Fluxus έγινε ένα ξένο avant-garde καλλιτεχνικό κίνημα που φαινόταν τη δεκαετία του 1960. Χαρακτηρίστηκε μέσω τον πειραματικό του χαρακτήρα και την αξεσουάρ στη ένωση, την τύχη και τον αυτοσχεδιασμό. Οι καλλιτέχνες του Fluxus δημιούργησαν μια όλα τα είδη έργων, μαζί με παραστάσεων, εγκαταστάσεων και εκδόσεων. Δραστηριοποιήθηκαν επιπλέον ανατρέχοντας πώληση της νέας μουσικής και των παιδιών είδη καλλιτεχνικής εκπαίδευσης.

Ο χρονική περίοδος «Fluxus» επινοήθηκε μέσω τον George Maciunas, έναν λιθουανό-αμερικανό καλλιτέχνη που έχουν υπάρξει σίγουρα ένας από τους ιδρυτές του κινήματος. Ο Maciunas οραματίστηκε το Fluxus ως ένα «ιστός ατόμων» που τους ένωνε το ευρύ κοινό περίεργα τους για την πειραματική έργο τέχνης. Πίστευε ότι το Fluxus μπορείς έπρεπε να έχετε κατά νου να αυτό μπορεί να είναι ένα αποκεντρωμένο κίνημα, με έξω κεντρική διαχείριση ή ίδρυση.

Οι καλλιτέχνες του Fluxus επηρεάστηκαν μέσω μια μεγάλη γκάμα πηγών, παρόμοιο με ο Ντανταϊσμός, ο Σουρεαλισμός και ο Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός. Τους ενδιέφερε επιπλέον το καθήκον του John Cage, ο οποίος έγινε πρωτοπόρος της πειραματικής μουσικής. Οι καλλιτέχνες του Fluxus χρησιμοποιούσαν αδιάκοπα την τύχη και τον αυτοσχεδιασμό στη δουλειά τους, ενώ τους ενδιέφερε επιπλέον η σύνδεση τέχνης και καθημερινής ζωής.

Το Fluxus έγινε ένα προσωρινό κίνημα, ωστόσο είχε σημαντικό αντίκτυπο ανατρέχοντας επέκταση της τέχνης στη δεκαετία του 1960 και μετά. Οι καλλιτέχνες του Fluxus βοήθησαν να έχετε κατά νου να σπάσουν τα όρια μεταξύ τέχνης και ζωής και άνοιξαν το δρόμο για την επέκταση τελευταίων είδη τέχνης, παρόμοιο με η performance art και η έργο τέχνης τοποθέτησης.

Performance Art

Η Performance Art αυτό μπορεί να είναι ένα περίπου τέχνης που περιέχει ζωντανές, αδιάκοπα συμμετοχικές περιστάσεις. Φαινόταν τη δεκαετία του 1960 ως μια τεχνική για τους καλλιτέχνες να έχετε κατά νου να αμφισβητήσουν τις παραδοσιακές ιδέες της τέχνης και της παράστασης. Οι καλλιτέχνες της περφόρμανς χρησιμοποιούν αδιάκοπα το πλαίσιο τους ως θέμα για τη δουλειά τους και θα πρέπει να έχετε κατά νου να έχουν αλληλεπίδραση με το ευρύ κοινό με απροσδόκητους τρόπους. Η έργο τέχνης της περφόρμανς θα πρέπει να έχετε κατά νου να είναι προκλητικό να έχετε κατά νου να οριστεί, ωστόσο αδιάκοπα χαρακτηρισμένος μέσω την εφήμερη φύση της, την αξεσουάρ στη μέσα πάνω μέσω το προϊόν και τις δυνατότητές της για κοινωνικό και πολιτικό σχολιασμό.

Μερικές μέσω τις βασικές προσωπικότητες ανατρέχοντας επέκταση της performance art περιέχουν τους Allan Kaprow, Yoko Ono, Joseph Beuys και Marina Abramović. Η Performance Art είχε σημαντικό αντίκτυπο ανατρέχοντας επέκταση της σύγχρονης τέχνης και συνεχίζει να έχετε κατά νου να είναι μια ζωτική και εξελισσόμενη τύπος έκφρασης.

IX. Εννοιολογική Έργο τέχνης

Η εννοιολογική έργο τέχνης είναι ένας χρονική περίοδος που συνηθίζω για να έχετε κατά νου να περιγράψει την έργο τέχνης που εργάζεται σε έννοιες και τώρα όχι με παραδοσιακή αισθητική. Φαινόταν στις πολύς καιρός του 1960 και του 1970 ως απόκριση στον αντιληπτό ελιτισμό της παραδοσιακής τέχνης και ανατρέχοντας αυξανόμενη εμπορευματοποίηση της τέχνης. Οι εννοιολογικοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούν αδιάκοπα κειμενικό περιεχόμενο, φωτογραφία και περφόρμανς για να έχετε κατά νου να εξερευνήσουν τις έννοιες τους και αδιάκοπα απορρίπτουν την έννοια της κατασκευής από 1 μοναδικού, τελειωμένου έργου τέχνης.

Μερικές μέσω τις βασικές προσωπικότητες που συνδέονται με την εννοιολογική έργο τέχνης περιέχουν τους Marcel Duchamp, Joseph Kosuth και Lawrence Weiner. Τα ετοιμοπαράδοτα του Duchamp, παρόμοιο με το Fountain (1917), θεωρούνται ένα από τα ζωτικά στην αρχή παραδείγματα εννοιολογικής τέχνης. Το καθήκον του Kosuth αποτελείται αδιάκοπα μέσω κειμενικό περιεχόμενο και φωτογραφίες που εξερευνούν τη φύση της τέχνης και της γλώσσας. Το καθήκον του Weiner αποτελείται τυπικά μέσω απλές δηλώσεις που αδιάκοπα γράφονται προκάλεσε τοίχους ή άλλες επιφάνειες.

Η εννοιολογική έργο τέχνης είχε σημαντικό αντίκτυπο ανατρέχοντας επέκταση της τέχνης στα χρεώσεις του 20ού και στις κανόνες του 21ου αιώνα. Βοήθησε να έχετε κατά νου να σπάσουν τα ιστορικά περιορισμοί μεταξύ της τέχνης και άλλων κλάδων και ξεδιπλώθηκε νέες δυναμικότητες για τη παράγοντας τέχνης.

Ερωτήσεις & Λύσεις

Ε: Τι είναι η πειραματική έργο τέχνης;

Α: Η πειραματική έργο τέχνης είναι η έργο τέχνης που αμφισβητεί τις παραδοσιακές ιδέες της τέχνης και της αισθητικής. Σταθερά περιέχει τη οδήγηση τελευταίων υφασμάτων, τεχνικών και είδη έκφρασης.

Ε: Ποια είναι έναν αριθμό από παραδείγματα πειραματικών κινημάτων τέχνης στις Αμερική;

Α: Μερικά από παραδείγματα πειραματικών κινημάτων τέχνης στις Αμερική περιέχουν τον Ντανταϊσμό, τον Σουρεαλισμό, τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό, την Ποπ Αρτ, τον Μινιμαλισμό, το Fluxus, την Έργο τέχνης της Παράστασης και την Εννοιολογική Έργο τέχνης.

Ε: Ποιος είναι ο επιρροή της πειραματικής τέχνης ανατρέχοντας επέκταση της τέχνης στις Αμερική;

Α: Η πειραματική έργο τέχνης είχε σημαντικό αντίκτυπο ανατρέχοντας επέκταση της τέχνης στις Αμερική. Βοήθησε να έχετε κατά νου να σπάσουν τα ιστορικά εμπόδια μεταξύ της τέχνης και άλλων είδη έκφρασης και ξεδιπλώθηκε νέες δυναμικότητες για το τι θα πρέπει να έχετε κατά νου να είναι η έργο τέχνης.