Τα άτομα που αναζητούν “Νεοκλασικές αλληγορίες: Συμβολική αναπαράσταση σε καλλιτεχνικές αφηγήσεις” είναι νοητό παραδεχτείτε προσπαθούν παραδεχτείτε μάθουν πια στην περίπτωση τη ιππασία της αλληγορίας στη νεοκλασική τέχνη. Πρόκειται να παραδεχτείτε ενδιαφέρονται παραδεχτείτε κατανοήσουν πώς χρησιμοποιήθηκε η αλληγορία για τη μετάδοση μηνυμάτων στην τέχνη κατά τη νεοκλασική περίοδο ή θα πρέπει παραδεχτείτε αναζητούν παραδείγματα νεοκλασικών αλληγοριών.
Για παραδεχτείτε απαντήσουμε σε αυτό το ερώτηση, θα πρέπει παραδεχτείτε καταλάβουμε τι είναι η αλληγορία και πώς συνηθίζω στην τέχνη. Μια αλληγορία είναι μια εικονιστική εξοπλισμός που χρησιμοποιεί κάτι για παραδεχτείτε αναπαραστήσει ένα κάποιο άλλο, σταθερά με συμβολικό τρόπο. Στην τέχνη, η αλληγορία θα πρέπει παραδεχτείτε χρησιμοποιηθεί για παραδεχτείτε μεταφέρει ένα μήνυμα ή μια ιδέα με πιο έμμεσο τρόπο μέσω ό,τι μπορείς έγινε δυνατό με μια κυριολεκτική εικονογράφηση.
Η νεοκλασική τέχνη αυτό μπορεί να είναι ένα γεύση τέχνης που φαινόταν στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα. Εμπνεύστηκε μέσω την τέχνη και την δομή της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης και τόνιζε την αίθουσα μελέτης, τη συμμετρία και την σταθερότητα. Οι νεοκλασικοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν σταθερά την αλληγορία για παραδεχτείτε φέρνουν ηθικά ή πολιτικά μηνύματα στο πίνακες ζωγραφικής τους.
Μερικά από παραδείγματα νεοκλασικών αλληγοριών περιέχουν τον πίνακα του Jacques-Louis David «The Death of Marat» (1793), που απεικονίζει τη ανθρωποκτονία του Γάλλου επαναστάτη ηγέτη Jean-Paul Marat και το γλυπτό του Antonio Canova «Cupid and Psyche» (1787), που αντιπροσωπεύει την αγάπη και την ψυχή.
Τα άτομα που αναζητούν “Νεοκλασικές αλληγορίες: Συμβολική αναπαράσταση σε καλλιτεχνικές αφηγήσεις” είναι νοητό παραδεχτείτε αναζητούν γνώση για αυτούς τους τύπους έργων τέχνης. Πρόκειται να παραδεχτείτε ενδιαφέρονται παραδεχτείτε μάθουν πια για την ιστορικό παρελθόν της νεοκλασικής αλληγορίας, τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους χρησιμοποιήθηκε η αλληγορία στη νεοκλασική τέχνη ή τα ιδιαίτερα παραδείγματα νεοκλασικών αλληγοριών που έχουν δημιουργηθεί.
| Φράση-κλειδί | Λειτουργία |
|—|—|
| Αλληγορία | Μια εικονιστική εξοπλισμός που χρησιμοποιεί κάτι για παραδεχτείτε αναπαραστήσει ένα κάποιο άλλο, σταθερά με συμβολικό τρόπο. |
| Καλλιτεχνική αφήγηση | Μια ιστορικό παρελθόν που υποστηρίζεται εντός μέσω την τέχνη. |
| Νεοκλασικό | Μια μέθοδος τέχνης που φαινόταν στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα. Εμπνεύστηκε μέσω την τέχνη και την δομή της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης και τόνιζε την αίθουσα μελέτης, τη συμμετρία και την σταθερότητα. |
| Συμβολισμός | Η ιππασία συμβόλων για την εικονογράφηση ιδεών ή εννοιών. |
| Εικαστικά | Οι ανθρωπιστικές επιστήμες που δημιουργούνται η χρήση του την οπτική όψη, ισοδύναμο με η απεικονίζω, η γλυπτική και η δομή. |
II. Νεοκλασική αλληγορία
Η ιστορία της νεοκλασικής αλληγορίας θα πρέπει παραδεχτείτε αναχθεί στον αρχαίο κόσμο, στο οποίο η αλληγορία χρησιμοποιήθηκε τόσο στην τέχνη όσο και στη λογοτεχνία για παραδεχτείτε μεταδώσει ηθικά ή πολιτικά μηνύματα. Στην Αναγέννηση, η αλληγορία αναβίωσε μέσω καλλιτέχνες και συγγραφείς που εμπνεύστηκαν μέσω την τέχνη και τη λογοτεχνία της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης. Κατά τη νεοκλασική περίοδο, η οποία διήρκεσε μέσω οι χρεώσεις του 17ου αιώνα έως τις κανόνες του 19ου αιώνα, η αλληγορία ήταν μοντέρνος εξοπλισμός για τη μετάδοση ηθικών και πολιτικών μηνυμάτων στην τέχνη και τη λογοτεχνία.
Μερικές μέσω τις πιο διάσημες νεοκλασικές αλληγορίες περιέχουν τον πίνακα του Jacques-Louis David “The Death of Marat” (1793), που απεικονίζει τη ανθρωποκτονία του Γάλλου επαναστάτη ηγέτη Jean-Paul Marat και το γλυπτό του Antonio Canova “Cupid and Psyche” (1787), που αντιπροσωπεύει την αγάπη και την ψυχή.
Η νεοκλασική αλληγορία μείνε έτσι παραδεχτείτε συνηθίζω στην τέχνη και τη λογοτεχνία σε κάποιο στάδιο του του 19ου και 20ου αιώνα, και παραμένει ένα πολύ αγαπημένο συσκευή για τη μετάδοση ηθικών και πολιτικών μηνυμάτων στις μέρες μας.
III. Εξαρτήματα Νεοκλασικής αλληγορίας
Η νεοκλασική αλληγορία αυτό μπορεί να είναι ένα σύνθετο και πολύπλευρο φαινόμενο που θα πρέπει παραδεχτείτε είναι σκληρό παραδεχτείτε προσδιοριστεί. Εναλλακτικά, μπορεί να υπάρχει μια ακολουθία μέσω κυρίως εξαρτήματα που είναι κοινά στις περισσότερες νεοκλασικές αλληγορίες. Εκείνα τα εξαρτήματα περιέχουν:
Ταυτόχρονα με. Οι νεοκλασικές αλληγορίες σταθερά αντιπαραθέτουν με άλλο τρόπο χρονικά και χωρικά εξαρτήματα για παραδεχτείτε δημιουργήσουν ένας τρόπος ταυτοχρονισμού. Αυτό κάπως νιώθω οδήγησε πρωτοβουλίες ισοδύναμο με ο πίνακας του Jacques-Louis David «The Death of Marat» (1793), ο οποίος απεικονίζει τη ανθρωποκτονία του Γάλλου επαναστάτη ηγέτη Jean-Paul Marat με τόσο πολύ στυλιζαρισμένο και εξιδανικευμένο τρόπο.
Συμβολισμός. Οι νεοκλασικές αλληγορίες βασίζονται σταθερά στον συμβολισμό για παραδεχτείτε αποδώσουν το νόημά τους. Αυτό κάπως νιώθω οδήγησε πρωτοβουλίες ισοδύναμο με το γλυπτό του Antonio Canova «Έρωτας και Ψυχή» (1787), το οποίο χρησιμοποιεί τις φιγούρες του Έρωτα και της Ψυχής για παραδεχτείτε αναπαραστήσει την συνεργασία αγάπης και ψυχής.
Παραγγελία. Οι νεοκλασικές αλληγορίες χαρακτηρίζονται στις περισσότερες περιπτώσεις μέσω υψηλό βαθμό εκλέπτυνσης και συμμετρίας. Αυτό θα πρέπει παραδεχτείτε φανεί οδήγησε πρωτοβουλίες ισοδύναμο με ο πίνακας του Jacques-Louis David «The Oath of the Horatii» (1784), ο οποίος απεικονίζει τους τρεις αδερφούς Horatii παραδεχτείτε ορκίζονται παραδεχτείτε υπερασπιστούν τη έθνος τους.
Ρητορική. Οι νεοκλασικές αλληγορίες χρησιμοποιούν σταθερά ρητορικά εξοπλισμός ισοδύναμο με ανύψωση, αλληγορία και προσωποποίηση για παραδεχτείτε αποδώσουν το νόημά τους. Αυτό θα πρέπει παραδεχτείτε φανεί οδήγησε πρωτοβουλίες ισοδύναμο με το ποίημα του William Blake «The Tyger» (1794), το οποίο χρησιμοποιεί την σύμβολο μιας τίγρης για παραδεχτείτε αναπαραστήσει την καταστροφική ενέργεια του κακού.
Εκείνα είναι μερικά από απλά μέσω τα κυρίως εξαρτήματα που είναι κοινά στις νεοκλασικές αλληγορίες. Ως σύνθετο και πολύπλευρο φαινόμενο, η νεοκλασική αλληγορία θα πρέπει παραδεχτείτε είναι σκληρό παραδεχτείτε οριστεί οριστικά. Εναλλακτικά, γνωρίζοντας τα κυρίως εξαρτήματα που είναι κοινά στις περισσότερες νεοκλασικές αλληγορίες, θα μπορέσουμε παραδεχτείτε κατανοήσουμε καλύτερα αυτή τη σημαντική καλλιτεχνική αποστολή.
IV. Νεοκλασική αλληγορία στην Τέχνη
Οι νεοκλασικοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν σταθερά την αλληγορία για παραδεχτείτε φέρνουν ηθικά ή πολιτικά μηνύματα στο πίνακες ζωγραφικής τους. Μερικά από κοινά προβλήματα στη νεοκλασική αλληγορία περιέχουν:
* Ο θρίαμβος της λογικής επί του πάθους
* Η σημασία της αρετής και του καθήκοντος
* Οι κίνδυνοι της τυραννίας και της καταπίεσης
* Το θαύμα της φύσης
* Η δυνατότητα της στοργής
Οι νεοκλασικοί καλλιτέχνες σταθερά χρησιμοποιούσαν σύμβολα για παραδεχτείτε αναπαραστήσουν εκείνα τα θέματα. Ως παράδειγμα, η τύπος της Μινέρβα χρησιμοποιήθηκε σταθερά για παραδεχτείτε αντιπροσωπεύσει τη γνώση και τη καλή κρίση, ενώ η τύπος του Ηρακλή χρησιμοποιήθηκε για παραδεχτείτε αντιπροσωπεύσει τη ενέργεια και το θάρρος.
Η νεοκλασική αλληγορία χρησιμοποιήθηκε σταθερά στη απεικονίζω, τη γλυπτική και την δομή. Μερικά από διάσημα παραδείγματα νεοκλασικής αλληγορίας περιέχουν:
* Ο πίνακας του Jacques-Louis David «The Death of Marat» (1793), που απεικονίζει τη ανθρωποκτονία του Γάλλου επαναστάτη ηγέτη Jean-Paul Marat.
* Το γλυπτό του Antonio Canova «Cupid and Psyche» (1787), που αντιπροσωπεύει την συνεργασία αγάπης και ψυχής.
* Το Πάνθεον της Ρώμης, που χτίστηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ. και αναστηλώθηκε μετά οδήγησε νεοκλασικό ρυθμό τον 18ο αιώνα.
Η νεοκλασική αλληγορία έγινε ένα πειστικό συσκευή για την συζήτηση ιδεών και μηνυμάτων στην τέχνη. Επέτρεψε στους καλλιτέχνες παραδεχτείτε εξερευνήσουν σύνθετα προβλήματα με έναν ορατό τρόπο που έχουν υπάρξει ταυτόχρονα με διαθέσιμος και επιθυμητός.
V. Νεοκλασική αλληγορία στη λογοτεχνία
Η νεοκλασική αλληγορία στη λογοτεχνία είναι ένας μορφή αλληγορίας που χρησιμοποιεί μεταφορική γλώσσα για παραδεχτείτε μεταφέρει ένα ηθικό ή πολιτικό μήνυμα. Συνηθίζω σταθερά οδήγησε επικά ποιήματα, θεατρικά πρωτοβουλίες και μυθιστορήματα για παραδεχτείτε αναπαραστήσει αφηρημένες ιδέες ισοδύναμο με η ελευθερία, η δικαιοσύνη ή η στοργή.
Ένα από τα ζωτικά πιο διάσημα παραδείγματα νεοκλασικής αλληγορίας στη λογοτεχνία περιέχουν:
* Το «Paradise Lost» (1667) του John Milton, το οποίο αφηγείται την ιστορικό παρελθόν της πτώσης του Αδάμ και της Εύας μέσω τον Κήπο της Εδέμ.
* Το «The Rape of the Lock» (1712) του Alexander Pope, το οποίο αφηγείται την ιστορικό παρελθόν μιας νεαρής γυναίκας που έκλεψε τα μαλλιά μέσω ένα άτακτο πνεύμα.
* Το «The Prelude» (1805) του William Wordsworth, το οποίο αφηγείται την ιστορικό παρελθόν του μη κοσμικού ταξιδιού του ίδιου του ποιητή.
Η νεοκλασική αλληγορία στη λογοτεχνία αυτό μπορεί να είναι ένα σταθερό συσκευή για την συζήτηση σύνθετων ιδεών με τρόπο που είναι ταυτόχρονα με διαθέσιμος και επιθυμητός. Πρόκειται να παραδεχτείτε χρησιμοποιηθεί για την ανακάλυψη θεμάτων ισοδύναμο με το ωραίο και το κακό, η στοργή και η έλλειψη και ο χαρακτήρας της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ακριβώς εδώ είναι ένα από τα κυρίως επιλογές της νεοκλασικής αλληγορίας στη λογοτεχνία:
* Χρησιμοποιεί μεταφορική γλώσσα για παραδεχτείτε μεταφέρει αφηρημένες ιδέες.
* Συνηθίζω σταθερά οδήγησε επικά ποιήματα, θεατρικά πρωτοβουλίες και μυθιστορήματα.
* Πρόκειται να παραδεχτείτε χρησιμοποιηθεί για την ανακάλυψη θεμάτων ισοδύναμο με το ωραίο και το κακό, η στοργή και η έλλειψη και ο χαρακτήρας της ανθρώπινης ύπαρξης.
* Αυτό μπορεί να είναι ένα σταθερό συσκευή για την συζήτηση σύνθετων ιδεών με τρόπο που είναι ταυτόχρονα με διαθέσιμος και επιθυμητός.
III. Εξαρτήματα Νεοκλασικής αλληγορίας
Τα εξαρτήματα της νεοκλασικής αλληγορίας είναι τα εξής:
- Μια κυριολεκτική που σημαίνει που μετατράπηκε σε απλά κατανοητή μέσω τον θεατή.
- Ένα συμβολικό νόημα που κρύβεται μέσω τον περιστασιακό θεατή.
- Ένα ηθικό ή πολιτικό μήνυμα που μεταφέρεται με τη χρήση της αλληγορίας.
- Αίσθηση εκλέπτυνσης, συμμετρίας και ισορροπίας.
Οι νεοκλασικές αλληγορίες χρησιμοποιούνται σταθερά για παραδεχτείτε φέρνουν ηθικά ή πολιτικά μηνύματα με πιο έμμεσο τρόπο μέσω ό,τι μπορείς έγινε δυνατό με μια κυριολεκτική εικονογράφηση. Ως παράδειγμα, μια νεοκλασική αλληγορία θα πρέπει παραδεχτείτε απεικονίζει μια κάμπινγκ μέσω την αρχαία Ελλάδα ή τη Ρώμη, ωστόσο οι χαρακτήρες και τα λεπτομέρειες στη κάμπινγκ μπορείς χρησιμοποιηθούν για παραδεχτείτε αναπαραστήσουν σύγχρονους ανθρώπους και λεπτομέρειες. Αυτό επιτρέπει στον καλλιτέχνη παραδεχτείτε μεταφέρει ένα μήνυμα με έξω παραδεχτείτε είναι μάλλον άμεσο ή προφανές.
Οι νεοκλασικές αλληγορίες χαρακτηρίζονται επιπλέον σταθερά μέσω την αίσθηση εκλέπτυνσης, συμμετρίας και ισορροπίας. Αυτό οφείλεται στο αποδεδειγμένο γεγονός ότι οι νεοκλασικοί καλλιτέχνες επηρεάστηκαν σε μεγάλο βαθμό μέσω την τέχνη και την δομή της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης, η οποία χαρακτηριζόταν μέσω αυτές τις ιδιότητες. Η ιππασία της εκλέπτυνσης, της συμμετρίας και της ισορροπίας στις νεοκλασικές αλληγορίες υποστηρίζει στη δημιουργία μιας αίσθησης αρμονίας και ομορφιάς και επιπλέον υποστηρίζει στην βελτίωση του ηθικού ή πολιτικού μηνύματος της αλληγορίας.
VII. Νεοκλασική αλληγορία στην Δομή
Η νεοκλασική δομή αυτό μπορεί να είναι ένα γεύση αρχιτεκτονικής που φαινόταν στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα. Εμπνεύστηκε μέσω την τέχνη και την δομή της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης και τόνιζε την αίθουσα μελέτης, τη συμμετρία και την σταθερότητα. Οι νεοκλασικοί αρχιτέκτονες χρησιμοποιούσαν σταθερά την αλληγορία για παραδεχτείτε φέρνουν ηθικά ή πολιτικά μηνύματα στο πίνακες ζωγραφικής τους.
Μερικά από παραδείγματα νεοκλασικών αλληγοριών στην δομή περιέχουν:
* Ο Παρθενώνας στην Αθήνα, Ελλάδα, που είναι ένας ναός αφιερωμένος στη θεά Αθηνά. Ο Παρθενώνας είναι εικόνα δημοκρατίας και ελευθερίας.
* Το Πάνθεον στη Ρώμη της Ιταλίας, που είναι ένας ναός αφιερωμένος σε όλους τους θεούς. Το Πάνθεον είναι εικόνα ενότητας και αρμονίας.
* Ο Λευκός Οίκος στην Ουάσιγκτον, που είναι η επίσημη τόπος διαμονής του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Λευκός Οίκος είναι εικόνα δύναμης και εξουσίας.
Η νεοκλασική δομή είναι ένας τρομερός προσέγγιση μετάδοσης μηνυμάτων και ιδεών. Αυτό μπορεί να είναι ένα γεύση που συνηθίζω ακριβώς εδώ και αιώνες για παραδεχτείτε επικοινωνήσει σημαντικές ιδέες στο αγορά-στόχος.
Νεοκλασική αλληγορία στη φιλοσοφία
Η νεοκλασική αλληγορία στη φιλοσοφία είναι ένας μορφή εικονιστικής γλώσσας που χρησιμοποιεί κάτι για παραδεχτείτε αναπαραστήσει ένα κάποιο άλλο, σταθερά με συμβολικό τρόπο. Αδιάκοπα συνηθίζω για παραδεχτείτε μεταφέρει αφηρημένες ιδέες ή έννοιες με πιο συγκεκριμένο και προσιτό τρόπο.
Μια επίδειξη νεοκλασικής αλληγορίας στη φιλοσοφία είναι η ιδέα ότι του «φιλόσοφου βασιλιά». Αυτή είναι μια ανύψωση που συγκρίνει έναν φιλόσοφο με έναν βασιλιά, υποδηλώνοντας ότι ένας στοχαστής είναι ο ιδανικά κατάλληλος κυβερνήτης ως αποτέλεσμα έχουν τη γνώση και τη πληροφορία παραδεχτείτε λαμβάνουν επιλογές που είναι εναντίον το συμφέρον του λαού τους.
Ένα κάποιο άλλο περίπτωση νεοκλασικής αλληγορίας στη φιλοσοφία είναι η ιδέα ότι του «πέπλου της άγνοιας». Αυτό μπορεί να είναι ένα πείραμα σκέψης που μας ζητά παραδεχτείτε φανταστούμε τι μπορείς πιστεύαμε για τη δικαιοσύνη και την ηθική αν απέτυχε γνωρίζαμε τη δική μας κύρος στην κοινωνία. Το πέπλο της άγνοιας συνηθίζω για παραδεχτείτε υποστηρίξει ότι ο καθένας θα πρέπει παραδεχτείτε τυγχάνουμε ίσης μεταχείρισης, χωρίς αναφορά σε τη εκτεταμένη οικογένεια, το φύλο ή την κοινωνικοοικονομική μας στάση.
Η νεοκλασική αλληγορία αυτό μπορεί να είναι ένα σταθερό συσκευή που θα πρέπει παραδεχτείτε χρησιμοποιηθεί για την συζήτηση σύνθετων ιδεών με σαφή και συνοπτικό τρόπο. Μπορείτε επιπλέον παραδεχτείτε χρησιμοποιηθεί για παραδεχτείτε αμφισβητήσει τις υποθέσεις μας για τον κόσμο και παραδεχτείτε μας ενθαρρύνει παραδεχτείτε σκεφτόμαστε πιο σημαντικά για τις ιδανικά μας.
Η νεοκλασική αλληγορία χρησιμοποιήθηκε σταθερά στην κάλυψη τέχνη και την προπαγάνδα κατά τη νεοκλασική περίοδο. Αυτό συνέβη ως αποτέλεσμα η αλληγορία παρείχε έναν τρόπο παραδεχτείτε μεταδοθούν τα πολιτικά μηνύματα με έναν πιο έμμεσο και διάχυτο τρόπο μέσω ό,τι μπορείς έγινε δυνατό με μια κυριολεκτική εικονογράφηση.
Μερικά από παραδείγματα νεοκλασικών αλληγοριών στην κάλυψη περιέχουν:
* Ο πίνακας του Jacques-Louis David «The Death of Marat» (1793), που απεικονίζει τη ανθρωποκτονία του Γάλλου επαναστάτη ηγέτη Jean-Paul Marat. Ο πίνακας είναι μια αλληγορία του θανάτου της ελευθερίας και του θριάμβου της τυραννίας.
* Το γλυπτό του Antonio Canova «Cupid and Psyche» (1787), που αντιπροσωπεύει την συνεργασία αγάπης και ψυχής. Το γλυπτό παραγγέλθηκε μέσω τον Πάπα Πίο ΣΤ’ ως αλληγορία της ένωσης Εκκλησίας και κράτους.
* Σχέδιο του Τόμας Τζέφερσον για τη Μεγάλη Σφραγίδα των Ηνωμένων Πολιτειών (1782), που απεικονίζει έναν αετό με μια προστασία που φέρει 13 αστέρια και ένα κλαδί ελιάς στα νύχια του. Ο αετός είναι μια αλληγορία δύναμης και θάρρους, οι διασημότητες αποτελούν τις δεκατρείς αρχικές αποικίες και το κλαδί ελιάς αντιπροσωπεύει την ειρήνη.
Η νεοκλασική αλληγορία έγινε ένα πειστικό συσκευή πολιτικής έκφρασης κατά τη νεοκλασική περίοδο. Επέτρεψε στους καλλιτέχνες και τους προπαγανδιστές παραδεχτείτε φέρνουν τα μηνύματά τους με έναν τρόπο που έχουν υπάρξει οπτικά σέξι και πνευματικά διεγερτικός.
Τι είναι η αλληγορία;
Μια αλληγορία είναι μια εικονιστική εξοπλισμός που χρησιμοποιεί κάτι για παραδεχτείτε αναπαραστήσει ένα κάποιο άλλο, σταθερά με συμβολικό τρόπο. Στην τέχνη, η αλληγορία θα πρέπει παραδεχτείτε χρησιμοποιηθεί για παραδεχτείτε μεταφέρει ένα μήνυμα ή μια ιδέα με πιο έμμεσο τρόπο μέσω ό,τι μπορείς έγινε δυνατό με μια κυριολεκτική εικονογράφηση.
Πώς χρησιμοποιήθηκε η αλληγορία στη νεοκλασική τέχνη;
Οι νεοκλασικοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν σταθερά την αλληγορία για παραδεχτείτε φέρνουν ηθικά ή πολιτικά μηνύματα στο πίνακες ζωγραφικής τους. Αδιάκοπα άντλησαν έμπνευση μέσω την τέχνη και την δομή της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης, που έδινε αξεσουάρ στην αίθουσα μελέτης, τη συμμετρία και την σταθερότητα.
Ποια είναι μερικά από παραδείγματα νεοκλασικών αλληγοριών;
Μερικά από παραδείγματα νεοκλασικών αλληγοριών περιέχουν τον πίνακα του Jacques-Louis David «The Death of Marat» (1793), που απεικονίζει τη ανθρωποκτονία του Γάλλου επαναστάτη ηγέτη Jean-Paul Marat και το γλυπτό του Antonio Canova «Cupid and Psyche» (1787), που αντιπροσωπεύει την αγάπη και την ψυχή.
0 Γιορούμ